Mañán clara, con 13 graos de temperatura ó inicio. Enfrente tivemos ó Baio, equipo do noso amigo Suso, con xogadores veteranos e experimentados. Chegaron ós catorce efectivos.
A quen se lle diga coma son os partidos. Chegamos a estar 2-0, con goles de Nacho, nos minutos 7 e 11 (éste con bastante sorte). Aparte de fallar outras tres moi claras diante de Rama, xogador no posto circunstancial de porteiro, que o fixo moi ben. Pero entraron os cinco cambios e isto tivo incidencia no xogo. Pasamos a xogar pior. E o Baio pasou de defenderse a virse arriba. Empataron antes do descanso con dous goles de Pablo Sousa (e calcando o que fixeramos nós, o segundo con sorte).
Nada facía presaxiar o desenlace do partido. Incluso pudemos voltar a adiantarnos cando Arcay lanzou o balón desde a dereita e estrelouno no poste esquerdo da portería do Baio e, no rechace, nin Nacho nin Bernardo acertaron a rematar a gol. Pero nunha sorte calcada a ésta no min. 70, Pablo Sousa quedou só diante de Bugallo, lanzou cruzado, o balón petou no pao dereito da nosa portería e a pelota rechazada paseouse pola línea de meta, sendo remachada polo dianteiro. Fixo dano o gol porque foi acompañado de outros dous mais, nos minutos 75 (outro de Pablo Sousa) e 77 (de Juan). E, ainda que Nacho meteu o 3-5 e quedaban doce minutos mais, xa non pudemos meter ningún outro gol, con unha última ocasión moi clara nosa, con balón ó longueiro, no intre final.
Arbitrou Iván. Lévase ben cos dous equipos e o partido transcurriu prácticamente sin incidentes relevantes. Sí é verdade que mantense bastante estático no medio do campo, o cual é problemático a hora de sinalar foras de xogo. Pero non foi para nada determinante no resultado. Gañou o equipo que mais acertou diante da portería contraria.
Ningún comentario:
Publicar un comentario