MALPICA 0 - SOFÁN 2

Tocou xogar no anexo de As Eiroas como contrapartida do encontro de ida que xogamos en Malpica. Por certo, esperábamos atopar a Manoliño ao pe do cañón nas instalacións, cousa que non pudo ser por haber pasado este home entrañable un momento delicado de saude. Desde aquí queremos mandarlle un abrazo a quen nos tratou sempre tan ben e desexarlle que se poña ben e volte a estar donde estivo sempre, cuidando de todo o que corresponde a este terreno de xogo.Vaian estas imaxenes coma homenaxe.

Sin decir nomes, presentáronse dispostos a xogar de inicio once homes (xa contando a Tino que se incorporou con retraso) e, xogando cas edades do prantel, na siguinte disposición : 31-45-57-47-41-58- 58-46-47-45-34. Ca idade de Suso, que non pudo chegar hasta o descanso, fixemos unha media de idade de 46,58 anos por integrante. Faltaron os homes de 35,32,37,30,34,38,33 e 51 anos que darían a media real do prantel : 42,45 anos/xogador.  A foto da esquerda é reveladora do que había : o Sofán tiña xente mais nova. Aparte dispoñía de seis ou sete cambios. Era cuestión de tempo que o equipo rival conseguise gañar o partido.

Aguantamos ben hasta o descanso. De feito casi que empatamos en ocasións. Eles tiveron duas bastante comprometidas cara a nosa portería que non conseguiron o seu obxetivo e nós tivemos unha, pero boísima, cando Fran aproveitou preto do descanso o único fallo da sua defensa, recollendo un balón por alto preto da área pequena, matándoo ao pé mais, cando creíamos que fusilaria sin piedade a Juan Carlos, tentou engañalo co exterior e saiulle un tiro moi froxo ao corpo do porteiro.

Na segunda mitade xa eles impuxeron o seu mellor tono físico, de acordo tamén ca menor idade que expoñíamos antes e tamén ca entrada  polas bandas que se propuxeron.  Conseguiron gol no min. 55 con balón enviado cara o centro donde se atopaba Chili que dispara a porta. O balón sería claro para paralo Nacho pero encontrou no seu camiño a Alberto de Seaia, da no seu corpo e despista ao noso porteiro. A partir de ahí as únicas ocasións claras foron para o Sofán pero tamén hai que añadir que o seu mellor home hoxe foi  o nº 15, Francisco Javier, que maniatou en defensa os esforzos de Fran por achegarnos a portería. E no desconto, min. 92, recolle un balón Cambón preto da portería e tira cruzado sin que Nacho pudese facer nada.

Arbitrou Pichu, ex-xogador dos veteranos de Ponteceso. Fíxoo bastante ben e notouse que se había dedicado a xogar ao fútbol, cousa que se bota en falla noutros colexiados (ainda que se de o caso de que algún deles, ainda que non xogara nunca ao fútbol, arbitre ben tamén), porque sabía ben de que iba a cousa.