A LIQUIDACIÓN FINAL: SAN LORENZO 3 - MALPICA 0

Cómo se fai un equipo de veteranos : cóllese a xente maior (de trinta e largos anos para arriba) con ganas de xogar e sobretodo divertirse. Invéntase unha competición para pasalo ben con outros equipos que tamén o queiran así. Hai que coller a maior cantidade de xente posible porque si non entre as lesións, as ausencias por diversos motivos, as sancións, etc... fan que sexa moi difícil chegar a ser once no campo.E ano tras ano búscanse algúns novos (entre trinta e trinta e cinco anos) para que haxa algo de pulmón.

Bueno, pois nós hoxe eramos 11 xustos mais Manolito (que xogou de lateral para que poidese haber un cambio). E dos doce, oito eramos de cuarenta e cinco anos para arriba. E decir, que a cousa durou exactamente hasta que as forzas aguantaron.

Na primeira mitade ofrecemos bastante resistencia. Chegamos ao descanso empatados a ceros. E casi que sin ocasións para ninguén.

Na segunda parte marcou o seu nº 5 (bastante noviño era o rapaz, para a nosa desgracia) e acabóuse o partido. Ainda meteron dous goles mais, o primeiro deles en flagrante fora de xogo. Non hai mais que decir. Dos nosos xogadores dous estaban mancados e bastante fixeron con aguantar sobre do campo.

Da arbitraxe encargóuse Luis. Non tivo complicacións. Non quixo sacar ningunha tarxeta. Fallou no segundo gol do San Lorenzo. Dámoslle un 2.